4

•  ty suko - pijany mężczyzna z nożem w ręce wymachiwał w kierunku kobiety zasłaniającej swojego syna przed jego atakiem - ty szmato- zamachnał się, ale tym razem zbyt mocno.

 Ostrze utkwiło w sercu kobiety , na miejscu pozbawiając ją życia. Chłopiec klęknął przy matce, przytulił sie do jej martwego ciała.

• Mamo, wstań on juz sobie poszedł - szturnął matkę - mamo, podnieś się, mamo- szarpał martwą kobietą, próbując ją zmusić do podniesienia się z ziemi.

• Mamo, mamusiu wstań , mamo, mamo, słyszysz, mamusiu wstań - próbował podnieśc leżącą matkę.

W pewnym momencie jego oczom ukazał się widok białej sali na której leżał. siedział na łóżku, spocony, przerażony, zupełnie zdezorientowany. To był tylko sen, zły sen. 



Nowy dzień nie przyniósł nic dobrego, Kuba zdobył się wreszcie na odwage i wszedł do sali, w której leżała Majka. Dziewczyna przekręciła głowę i usmiechnęła się słabo.

• Jak się czujesz?? - zapytał niesmiało

• Nie jest źle -skłamała.

Czula sie fatalnie. Wiedziała, że umiera, że lekarze nie są w stanie jej pomóc, bała się, co się stanie z Kacprem, nie ma przeciez nikogo, kto mógłby się nim zając kiedny ona odejdzie.

• a jak z Tobą - spojrzała na Błaszczykowskiego siadającego przy jej łóżku.

• żyję - zrobił niewyraźna minę - Maja, musze cię o coś zapytać, to dla mnie bardzo ważne i cholernie trudne, wiec wybacz brak delikatności.

Dziewczyna spojrzała zdziwiona.

• Czy Kacper to mój syn ??? - palnął wprost - my wtedy w Sopocie spędziliśmy noc razem , jego wiek, to by się zgadzało. 

Kuba czekając na odpowiedź zauważył, że pikanie kardiomonitora, pod który była podłączona gwałtownie przyspieszyło, do sali wbiegł lekarz, a za nim pielęgniarka, ciągnąc za soba respirator. 

• proszę wyjśc, natychmiast- warknął na niego lekarz .

Posłusznie opuścił salę. Majka co prawda nie odpowiedziała , ale jej wzrok, wyraz jej twarzy, kiedy zapytał o Kacpra, mówiły same za siebie. A nawet jesli nie, to i tak jest coś winien temu małemu.

Wrócił do swojej sali.

• Kubuś, dziecko, co z Tobą??? - starsza Pani z czułością pogłaskała blond czupryne wnuka - widze, ze coś Cię trapi. 

Kuba rozjerzał się po sali, sprawdzając, czy przypadkiem nie ma w niej Agaty. Upewniwszy się, ze nie, odpowiedział.

• wiesz babciu,Majka, ta dziewczyna, która mnie wytargała z samochodu,ona ma dziesięcioletniego syna.

• no wiem, biedny dzieciak, nie ma ojca, niedługo straci matkę.... - zasępiła się staruszka.

• on ma ojca - odezwał się Kuba.

• ale jak to, mówiłes przecież....

• wiem co mówiłem, ale......... on chyba jest moim synem - spojrzal babci w oczy.

• Rany Boskie, Kubus, synku, o czym ty mówiesz????

• tak babciu, jest duże prawdopodobieństwo, że Kacper to mój syn, spotkałem Majkę dizesięć lat temu w  Sopocie i wylądowaliśmy w łóżku, nigdy więcej potem jej nie widziałem, dopiero wtedy, jak miałem wypadek.

• Kubuś, a ty jesteś pewien, że ten mały, że on......

• Na sto procent nie, ale jak ją zapytałem aprat przyspieszył, widac się zdenerwowała, rano pójdę do niej, zapytam, ale jesli się okaże, że to prawda, to pojęcia nie mam co zrobić.

• Idź najpierw pogadaj z jego matką, a później będziemy sie martwić - babcia Felicja przytuliła wnuka.

Wychodząc z sali Jakuba odruchowo skierowała się w stronę sali, w której leżała Majka, spojrzała w szybę, ale łóżko było puste, zaścielone, a po pokoju kręciła się sprzataczka.  Nie zwróciła uwagi na chłopca wtulającego się z płaczem w rękaw młodej kobiety, po policzku której również ciekły łzy.



Nie wiem,czy mama Kuby zginęła w taki dokładnie sposób, ale zwazywszy, że nikt trzeźwy, normalny i przy zdrowych zmysłach nie zabija nożem drugiego człowieka, wybrałam taki wariant smierci pani Błaszczykowskiej.